Niektórzy ludzie nie chcą wierzyć, że Bóg może ukarać, ponieważ słowo kara nabrało dziś w powszechnej mentalności zdecydowanie negatywnej konotacji. W mentalności dominującej naszych czasów kara jest uważana za działanie naganne, prawie tak, jakby koniecznie oznaczała złośliwość ze strony tych, którzy ją stosują. A skoro Bóg z definicji jest miłością i miłosierdziem, to wykluczone jest, że może On karać swoje dzieci. Ale czasownik castigare, który pochodzi z łaciny, w swoim pierwotnym znaczeniu oznacza „poprawiać”. Kara jest więc napomnieniem Bożym, „lekcją”, jeśli chcemy, dla dzieci, które swoją głupią duchową ślepotą i dumnym nieposłuszeństwem wybierają ścieżki zła, narażając się na wieczne potępienie. Ostatecznie Bóg działa w ten sposób jedynie dla naszego dobra, a zatem mocą swojej miłości, aby uchronić nas przed nieskończenie większym złem i cierpieniem: piekłem!
Kary, które Bóg zsyła, nie są zatem wyrazem pragnienia zemsty, jakby Bóg działał z sadystycznego pragnienia odwetu za obojętność swoich dzieci wobec Niego, ale skrajny przejaw 1) Jego miłości, 2) Jego miłosierdzia i Jego sprawiedliwości .
Kara jest przejawem Jego miłości , ponieważ karze nas dla naszego dobra, jak czyniłby to kochający ojciec, który karci swoje nieposłuszne dzieci. Bóg chce nas wszystkich zbawić i dlatego ludzkości, która utraciła pokorę i ryzykuje rzuceniem się w szpony szatana, stara się pomóc jej zrozumieć prawdziwe wartości, nawet jeśli to konieczne, z cierpieniem. Te wartości, które są prawdziwym dziedzictwem naszej wiary i których znaczenie często nam umyka, ponieważ w dzisiejszym świecie jest tak wiele pokus i sugestii, które zaciemniają nasze umysły, wprowadzają nas w błąd i uniemożliwiają rozróżnienie tego, co jest naprawdę ważne, a co nie . Zło i nieszczęścia, na które Bóg pozwala, lub kary, które zsyła ze swojej ręki, są zatem zawsze wyrazem Jego miłości.
Kara jest przejawem Jego miłosierdzia i sprawiedliwości , ponieważ gdy Jego lud pada ofiarą ucisku i cierpienia, On przychodzi z miłosierdziem na ratunek, wymierzając Swoją sprawiedliwość wobec ich wrogów, nawet z surowością, jeśli to konieczne. Kiedy wydaje się, że zło zwycięża, wysłuchuje wołania sprawiedliwych i interweniuje swoją cudowną mocą, aby przywrócić sprawiedliwość.
Bóg może zatem ukarać ludzi, dopuszczając zło, ale także zesłać karę swoją własną ręką. W samej Biblii nie brakuje wzmianek o karach zesłanych przez Boga. Twierdzenie, że zaprzeczasz tej rzeczywistości, oznacza odrzucenie samych nauk Pisma Świętego. Kiedy Bóg zsyła dziesięć plag na Egipt, czyni to z miłosierdzia wobec ludu Izraela. Bóg na Synaju powiedział do Mojżesza: „Widziałem nędzę mojego ludu w Egipcie i słyszałem ich wołanie z powodu ich nadzorców, znam bowiem ich cierpienia. Zstąpiłem, aby ich wyzwolić z ręki Egiptu i aby wyprowadź ich z tej ziemi do ziemi pięknej i przestronnej, do ziemi opływającej w mleko i miód…” (Wj 3,7-8).
Pozostawia ludziom wolność nawet do popełniania złych uczynków. Kiedy jednak działania Jego wrogów zagrażają Jego wybranym i sprawiedliwym, choć czasami pozwalają im trwać przez pewien czas – czas próby – On ostatecznie niezawodnie przychodzi im na ratunek. W takich przypadkach Jego kara może być aktem miłosierdzia wobec sprawiedliwych, aby uwolnić ich całkowicie i definitywnie od jarzma zła. Ale także demonstracja Jego Chwały i ostrzeżenie dla Jego przeciwników, aby się nawrócili.
Co więcej, słuszność koncepcji kary Bożej znajdujemy również potwierdzoną w niezliczonych prywatnych objawieniach świętych, błogosławionych i czcigodnych. Już w Fatimie w słynnej „ tajemnicy ” Matka Boża ostrzegała:
„Kiedy ujrzycie noc rozświetloną nieznanym światłem, wiedzcie, że jest to wielki znak, jaki daje wam Bóg, żewkrótce ukarze świat za jego zbrodniepoprzez wojnę, głód i prześladowania Kościoła i Ojca Świętego. Bowiem temu zapobiec, przyjdę prosić o poświęcenie Rosji Mojemu Niepokalanemu Sercu i o komunię zadośćuczynienia w pierwsze soboty, przyjmą Moje prośby, Rosja się nawróci i zaznają pokoju”.
Matka Boża pokazuje nam tutaj, że Bóg może zesłać kary na swoje dzieci, gdy zajdzie taka potrzeba, ale jednocześnie najpierw je ostrzega, wskazując także sposób, jak ich unikać.
Jak wiemy, apel Matki Bożej do Fatimy nie został wysłuchany, co spowodowało, że Rosja rozprzestrzeniła swoje błędy (komunizm) na cały świat. A w XX wieku świat nękały wojny, głód i prześladowania, najstraszniejsze w historii, dokładnie tak, jak przepowiedziała Matka Boża. Te współczesne plagi nie zostały zesłane przez Boga, ale On na nie pozwolił, pozwalając szatanowi na realizację jego diabelskiego planu nienawiści i zniszczenia.
Powodem, dla którego tak długo skupialiśmy się na znaczeniu kary Bożej, jest to, że jej zrozumienie (i akceptacja!) w świetle wiary ma fundamentalne znaczenie dla rozeznania wielu wydarzeń naszych czasów, dla analizy we właściwej perspektywie tego, co wydarzyło się to w XX wieku i co najprawdopodobniej czeka nas w przyszłości, jeśli człowiek nie będzie potrafił skorzystać z lekcji historii i niezliczonych ostrzeżeń Matki Bożej z ostatnich lat.
C.D.N